Jeśli jest film z Hong Kongu, na który ludzie czekają w tym roku, jest to prawdopodobnie: "Dragon Tiger Gate". Oparty na książce Tony`ego Wong Luk Wong`a, "Dragon Tiger Gate" zawiera elementy, które wyrzucają go ponad wasze lokalne przeciętne produkcje w coś zaprojektowanego, by wywołać odruchy Pawłowa u zgłodniałych akcji międzynarodowych widowni. "Dragon Tiger Gate" ma je wszystkie: bogactwo scen walki, błyskotliwi młodzi idole, pozytywne wzorce wychowawcze, uznane pomysły znakomite pomysły zaczerpnięte z książki, a ponad wszystko Donnie Yen. Co najlepsze: "Dragon Tiger Gate" jest energetyczną mieszanką, a Yen jest człowiekiem, który sprawia, że to wszystko ma miejsce.

Donnie Yen to Dragon, około dwudziestokilkuletni adept sztuk walki, który należał kiedyś do Dragon Tiger Gate, najlepszej z lokalnych organizacji sztuk walki. Dragon opuścił Gate lata temu razem z matką (Sherin Teng), pozostawiając młodszego brata Tiger`a (Nicholas Tse). Lata później, ścieżki dwóch braci przecinają się na pływającej restauracji, gdzie Tiger wyczuwa możliwość dla wykorzystania swoich umiejętności wysokich kopnięć w obronie rodziny przed szukającymi zaczepki oprychami. Tiger porządnie przetrzepie im tyłki, irytując tym zbirów herszta Ma Kwun`a (legenda Shaw Brothers: Chen Kuan Tai). Dragon daje popis, latają pięści, fruwają loki włosów w sztucznym wietrze. Dwaj bracia walczą krótko zanim Ma Kwun pozwala Tiger`owi odejść. Ich ścieżki jednak wkrótce znów się przetną....

Wszystko to bawi, nawet przy nienormalnie wysokim poziomie kinematograficznej iluzji. Inaczej niż trzaski ciał w "Sha Po Lang", w Dragon Tiger Gate mamy mieszankę schoreografowanej bijatyki. Artyzm "Dragon Tiger Gate" można łatwo zobaczyć w każdym aspekcie jego produkcji, od obsady (Donnie Yen jako dwudziestolatek) przez podrasowanej grafiką komputerową miejskie krajobrazy do niewiarygodnie ładnego sposobu, w jaki przedstawiono sztuki walki. Reżyser akcji Yen wyciska wszystko z aktorów nieużywających sztuk walki (Nicholas Tse i Shawn Yu) a reżyser Wilson Yip nagrywa wiele filmowych sekwencji efektywną, jeśli nie zbyt pretensjonalną pracą kamery. Ale kamerę Yip'a poważnie przyćmiewa akcja Yen`a, który używa sporo ruchów, choć również po to by pozować. Dragon spędza sporo czasu machając ramionami, co ma pewnie sprawić by wszystko wyglądało bardziej cool. Walki są może stopień poniżej łamiącej kości akcji "SPL", jako że brakuje tu poczucia siły, jednak mamy przecież do czynienia z adaptacją komedii.

żródło:  http://www.lovehkfilm.com

dodał:  Piter