W małej świątyni mieszkają dwaj buddyjscy mnisi. Stary opiekuje się młodym adeptem. Obaj bardzo się różnią: ten pierwszy reprezentuje spokój, mądrość i cierpliwość, a drugi dopiero uczy się sztuki życia i wciąż targają nim rozmaite namiętności. Zimą dziecko staje się chłopcem, latem wyrasta na młodego człowieka, by jesienią osiągnąć dojrzałość. W miarę upływu kolejnych pór roku młody mnich rozwija się duchowo, choć nie zawsze utożsamia się z zasadami wpajanymi mu przez starszego zakonnika.