Ona bogata panna z dobrego domu, on porzucony przez matkę i wychowany przez starego stolarza dziwaka. Jej tato spełniał wszystkie zachcianki, on na marzenia o architekturze musiał ciężko zapracować. Przypadkiem poznali się, pokochali, żyć bez siebie nie mogli. Ale bajka nie może trwać wiecznie. Tuż po ślubie, zabawnie roztargniona Su-jin, dowiaduje się, że jest ciężko chora…

Taki schemat znamy z wielu koreańskich produkcji. Lekka komedyjka, romans, a potem – najwięksi twardziele miękną.

Polecam wersję reżyserską. W producenckiej wycięto sceny dość nieszczęśliwie i  momentami nie wiadomo co i dlaczego.

dodała:  Eunice